W połowie arabskiego maratonu
Właściwie
jeszcze nie jestem w połowie tego maratonu, że się posłużę
historyczno-sportowym określeniem, bo saga, którą pragnę
zarekomendować, liczy sobie siedem tomów. Mam za sobą „Arabską
żonę”, „Arabską córkę” i „Arabską krew”. Po dwóch
tomach byłem przekonany, że wszystkie wstrząsające rzeczy, które
mogą zdarzyć się w polsko-libijskim małżeństwie, już poznałem
do końca. Okazuje się jednak, że losy osób wplątanych w arabską
rewolucję początku trwającego wieku są dotknięte niewyobrażalnym
cierpieniem. Było ono udziałem nie tylko bohaterek o polskim
rodowodzie, ale też Arabów, zwłaszcza w Libii, dotkniętej wojną
domową. Mam nadzieję, że pula tego horroru już się wyczerpała,
a w kolejnych tomach sagi: „Arabska księżniczka”, „Arabska
krucjata” „Arabski mąż” i „Arabski syn” już nie będzie
takiego horroru.
Autorką
sagi jest Tanya Valko, ale za tym pseudonimem kryje się wykształcona
na Uniwersytecie Jagiellońskim Polka, która doskonale poznała
życie w arabskich krajach, język, obyczaje, religię muzułmanów,
mentalność mieszkańców, różnice kulturowe Europejczyków i
Afrykańczyków, gdyż była nauczycielką w Polskiej Szkole w Libii,
a przez wiele lat pracowała w naszej ambasadzie w tym kraju. Obecnie
mieszka w Arabii Saudyjskiej. Tanya Valko zastrzega się, że fakty,
dotyczące arabskiej rewolucji, są autentyczne, ale zwraca się do
czytelników, by powieściowych postaci nie kojarzyć z autentycznymi
osobami, gdyż są one całkowicie fikcyjne. Fabuła zasadza się na
wątku, znanym z reportaży prasowych i dokumentów radiowych i
telewizyjnych. A także ze zdarzeń, o jakich opowiada się w
znajomych rodzin, z których córki, zauroczone urodą i wdziękiem
atrakcyjnych mieszkańców północnej Afryki poznanych we własnym
kraju na studiach lub w innych okolicznościach, poślubiają ich w
przekonaniu, że czeka je szczęście i tylko szczęście. Potem
czeka je bolesne rozczarowanie. Autorka zastrzega się, że nie
należy generalizować. Przystojni mężowie nie zawsze odmieniają
się w swoich krajach do niepoznania. Bywa, że trwają w raz
zawartych mariażach, ale zdarza się, że urodziwa Polka okazuje się
kolejną żoną, a kiedy istotnie jest tą pierwszą, musi odsunąć
się na dalszy plan, bo miejscowe prawo dopuszcza wielożeństwo.
Pierwszoplanową
postacią części inaugurującej cykl jest Dorota, maturzystka z
niedużego miasteczka. Przypadkiem poznaje Araba, który właśnie
doktoryzuje się na poznańskiej uczelni. Jest elektronikiem,
odwiedza rodaka już wżenionego w polską rodzinę. Młodzi
spotykają się, zakochują, Dziewczyna zachodzi w ciążę , na
ślubie cywilnym i skromnym weselu zjawia się nawet ojciec panny
młodej, który dawno opuścił żonę i córkę.
Mija
kilka lat, młody żonkoś zaprasza polską żonę do swojej
ojczyzny. Obiecuje, że wrócą przed nastaniem roku szkolnego, bo
ich córeczka powinna już pójść do szkoły.
Dorota
jest serdecznie witana przez arabską teściową, mała Marysia
bardzo szybko wtapia się w rodzinę ojca, poznaje język, świetnie
bawi się z dziećmi, którymi opiekuje się babcia. Tylko powrót
staje się coraz mniej realny. Dorota nawiązuje kontakt z polonijną
grupą, podejmuje pracę w polskiej szkole, ale mąż staje się
coraz bardziej zazdrosny, ogranicza jej wolność, a Polka niechcący
poznaje mroczne sekrety rodziny. Miłość do czasu okazuje się
silniejsza od różnic religijnych, obyczajowych, kulturowych, aż
przyjdzie moment, kiedy Ahmed wikła się w polityczne intrygi,
zostaje zdemaskowany, a okupem za bezpieczeństwo okazuje się jego
własna żona. Polka przeżywa horror. Gwałt, krew, sperma, pył,
odór zwierzęcych odchodów, bezwzględne, okropne traktowanie ze
strony arabskich „opiekunów” stają się nie do zniesienia.
Dorota ucieka. Poznaje grupę Polaków, którzy okazują jej pomoc.
Na męża już nie może liczyć. Ten ma już drugą żonę a ta
pierwsza nie ma szans na odzyskanie Marysi i jej młodszej
siostrzyczki, która przyszła na świat już w Trypolisie.
To
właśnie wokół losów Marysi toczą się zdarzenia drugiego, a
potem i trzeciego tomu sagi. Złotowłosa dziewczyna pod opieką
babci Arabki dorasta, nie mając świadomości, że więzy krwi łączą
ją z Polską, gdzie szczęśliwie dotarła jej matka i w końcu
przyjeżdża do Libii, by odzyskać córki.
Czytelnik
sam się dowie, czy jej się to udało. O ile na bibliotecznej półce
znajdzie tę rozrywaną przez czytelników sagę, która jest
niesamowitym bestselerem. Tom trzeci pokaże okrucieństwo wojny
domowej i bratobójczej walki. A wszystko dzieje się już w
dwudziestym pierwszym stuleciu. Obiecuję ciąg dalszy, jak dopadnę
pozostałe cztery tomy sagi.
Tanya
Valko „Arabska żona”, „Arabska córka”, „Arabska krew”,
wydane w 2011 i w 2012 roku w Warszawie przez Prószyński i S-ka.
